Veel ouderen lopen rond met een evenwichtsstoornis alleen weten vaak niet wat de oorzaak is.
Als je ouder wordt dan gaat je algemene conditie vaak achteruit. Het verlies van spierkracht, slecht zicht, pijnlijke gewrichten, stress, angst maar ook minder bloed in je hersenen zijn allemaal factoren waardoor je sneller kunt vallen als je je duizelig voelt.
De oorzaak van een evenwichtsstoornis zit meestal in je evenwichtsorgaan maar er zijn nog veel meer oorzaken.
Doorbloeding
Een doorbloedingsstoornis of bloeding in je hersenen of evenwichtsorgaan komt regelmatig voor bij ouderen en dit is een serieuze aandoening wat veel klachten veroorzaakt.
Medicijnen
Medicijngebruik, diabetes, dementie en lage bloeddruk komt bij ouderen vaak voor en dit kan je evenwicht verstoren waardoor je meer kans hebt om te vallen.
Medicijnen die bekend staan met de bijwerking draaiduizeligheid zijn: ACE-remmers, A2-remmers, lacosamide, aminoglycosiden, azitromycinem, pregabalinem, verschillende opioïden, mefloquine, alfablokkers, scopolamine en medicijnen tegen epilepsie.
Migraine
Migraine kan samengaan met draaiduizeligheid. Men noemt dit ook wel evenwichts-migraine. Je kunt soms alleen duizelig zijn en geen last van hoofdpijn.
Ontsteking
Een ontsteking van je evenwichtsorgaan komt vaak voor nadat je griep hebt gehad. Het virus zorgt er dan voor dat er een ontsteking ontstaat in je evenwichtsorgaan of je evenwichtszenuw en hier kan je duizelig van worden.
Aandoeningen
Er bestaat ook Benigne paroxysmale positieduizeligheid wat er voor zorgt dat je duizelig wordt bij het draaien van je hoofd. Dit gebeurt het meest bij bukken, omdraaien in bed, omhoog kijken of als je gaat liggen.
Deze klachten worden veroorzaakt door kleine harde stukjes die in je evenwichtsorgaan rondtrekken.
De ziekte van Ménière is een bekende aandoening die je evenwicht heftig kan verstoren.
Zo zijn er vele oorzaken die evenwichtsstoornissen kunnen veroorzaken bij ouderen. Bij 20 tot 40% van alle patiënten blijft de oorzaak onduidelijk.
“Duizeligheid is de meest voorkomende symptoom bij evenwichtsstoornissen”